:: دوره 2، شماره 3 - ( 3-1394 ) ::
جلد 2 شماره 3 صفحات 197-195 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی کارایی فرآیند فنتون هتروژن با نانوذرات آهن صفردر حذف دی‌متیل‌فتالات از محیط‌های آبی
علیرضا رحمانی ، محمدتقی صمدی ، رضا شکوهی ، حسن ذوالقدرنسب*
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده:   (4021 مشاهده)

مقدمه و هدف: ثبات و پایداری ترکیبات مصنوعی نوظهوری همچون دی­متیل­ فتالات موجب افزایش روزافزون غلظت آنها در محیط زیست و چرخه مواد غذایی و ایجاد مخاطرات بهداشتی شده است. بنابراین دستیابی به روش­های مؤثر و کارآمد جهت حذف این آلاینده­ها از دغدغه­های محققین محیط زیست می­باشد. این پژوهش با هدف بررسی کارایی فرآیند فنتون هتروژن با نانوذرات آهن صفر در حذف دی­متیل­ فتالات از محیط­های آبی انجام شده است.

مواد و روش­ها: مطالعه تجربی حاضر در مقیاس آزمایشگاهی، در راکتور با جریان منقطع انجام شد و کارایی فرآیند فنتون هتروژن با بررسی تأثیرتغییرات پارامترهای عملیاتی زمان واکنش (5 تا 120 دقیقه)، pH (2 تا10)، غلظت پراکسید هیدروژن (01/0 تا 1 میلی­مول بر لیتر)، میزان نانوذرات آهن صفر (01/0 تا 5/0 گرم بر لیتر) و غلظت اولیه دی­متیل فتالات (2 تا 50 میلی­گرم بر لیتر) مورد مطالعه قرار گرفت. سپس تأثیر هر یک از عوامل فنتون هتروژن در حذف دی­متیل فتالات تعیین شد.

یافته­ها: نتایج حاصل نشان داد بیشترین کارایی فرآیند فنتون هتروژن در حذف دی­متیل فتالات در 4pH= می­باشد. همچنین در شرایط بهینه پارامترهای مؤثر بر واکنش شامل غلظت پراکسید هیدروژن 1/0 میلی­مول بر لیتر، مقدار نانوذرات آهن صفر 05/0 گرم بر لیتر، غلظت اولیه 2 میلی­گرم بر لیتر آلاینده و زمان تماس 60 دقیقه، میزان حذف دیمتیل فتالات برابر 8/92 درصد تعیین شد. 

نتیجه­گیری: براساس نتایج حاصل شده، فرآیند فنتون هتروژن با نانوذرات آهن صفر، کارایی مطلوبی در حذف دی­متیل فتالات از محیط­های آبی دارد و می­تواند به عنوان یک روش مؤثر و کم هزینه در حذف ترکیبات مشابه مد نظر قرار گیرد.

واژه‌های کلیدی: دی متیل‌فتالات، فنتون هتروژن، نانوذرات آهن صفر، محیط‌های آبی
متن کامل [PDF 912 kb]   (1126 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1394/10/15 | پذیرش: 1394/10/15 | انتشار: 1394/10/15



XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 2، شماره 3 - ( 3-1394 ) برگشت به فهرست نسخه ها