زمینه و هدف: حضور پاراکلروفنل در محیط زیست به دلیل سمیت بالا، سرطان­زایی و جهش­ زا بودن، ایجاد بوی قوی و پایداری در محیط زیست به عنوان آلاینده­ دارای تقدم می­باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی حذف پاراکلروفنل از محلول­های آبی با استفاده از پوست بلوط اصلاح شده توسط اسیدسولفوریک می­باشد.

مواد و روش­ها: این پژوهش یک مطالعه تجربی بوده و از پوست بلوط از جنس Quercus persica گونه ایرانی به عنوان جاذب استفاده شده است. اثر پارامترهای pH، زمان تماس، دوز جاذب و غلظت اولیه پاراکلروفنل بر روی جذب به صورت آزمایش­های ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت. ویژگی­های جاذب خام و اصلاح شده با اسید سولفوریک توسط اسپکتروسکوپیFTIR ، تصویر میکروسکوپ الکترونی رویشی(SEM) و پراش اشعه ایکس(XRD) بررسی گردید. مدل­های ایزوترمی لانگمویر، فروندلیچ و سینتیک درجه اول و دوم کاذب برای بررسی تطابق داده­های تجربی بررسی شد.

یافته­ها: نتایج آزمایش نشان داد که کارایی حذف پاراکلروفنل با افزایش زمان تماس و دوز جاذب ارتباط مستقیم و با افزایش pH و غلظت اولیه پاراکلروفنل رابطه معکوس دارد. حداکثر ظرفیت جذب پاراکلروفنل توسط جاذب اصلاح شده با اسیدسولفوریک mg/g 33/3 و حداکثر راندمان حذف پاراکلروفنل به میزان 87 درصد در pH برابر4 به­دست آمد. جذب پاراکلروفنل با مدل ایزوترمی فروندلیچ (92/0< ) و سینتیک درجه دوم کاذب با (94/0< ) تطابق بیشتری داشت.

نتیجه­گیری: این مطالعه نشان داد که پوست بلوط اصلاح شده با اسید سولفوریک کارایی نسبتاً مناسبی در حذف پاراکلروفنل دارد. با توجه به این­که پوست بلوط ماده ای زائد است، استفاده از این جاذب می­تـواند در حذف آلاینده پاراکلروفنل از فاضلاب مفید باشد.