زمینه و هدف: اختلالات اسکلتی- عضلانی از جمله شایعترین آسیب‎های شغلی هستند که به دلیل ریسک فاکتورهای مختلفی ایجاد می‎شود. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان شیوع و سطح ریسک ابتلا به اختلالات اسکلتی-عضلانی در کاگران یک صنعت ساخت سازه‎های فلزی می باشد.

مواد و روش‌ها: مطالعه توصیفی تحلیلی حاضر بر روی 202 نفر از کاگران شاغل در 7 پست کاری یک کارخانه ساخت سازه فلزی انجام شد. شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی با استفاده از پرسشنامه نوردیک و میزان مواجهه بدن با ریسک فاکتورهای مرتبط با این اختلالات با استفاده از روش ارزیابی سریع مواجهه (QEC) مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز داده‎ها با استفاده از آزمون تی، کای دو و تحلیل واریانس یکطرفه با استفاده از نرم افزار 19SPSS  صورت گرفت.

یافته ها: بر اساس پرسشنامه‎های تکمیلی25/74 درصد از کارگران طی یکسال گذشته علائم اختلالات اسکلتی-عضلانی را تجربه کرده اند. بالاترین میزان شیوع اختلالات در نواحی کمر، زانو، دست و مچ دست بود. بین میزان شیوع اختلالات با سطح ریسک مواجهات بدن ارتباط معنی دار و مستقیمی یافت شد.

نتیجه گیری: شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در بین مشاغل مختلف درگیر در ساخت سازه‎های فلزی بالا می‎باشد. عواملی مانند عدم اعمال ملاحظات ارگونومیک در طراحی ایستگاه‎های کاری، شیوه‎های نامناسب کاری، تجهیزات حمل و جابجایی بار ناکارآمد، حجم کاری بالا و فشار زمانی در تحویل محصول و... در ایجاد اختلالات اسکلتی- عضلانی موثر است.