زمینه و هدف: سرطان یکی از مهمترین عوامل مرگ و میر و ناتوانی در سطح جهان و به ویژه در کشورهای در حال توسعه به شمار می‌رود. در اغلب موارد سرطان نه به خاطر بیولوژی ذاتی فرد، بلکه بواسطه محیطی که فرد در آن زندگی می­کند ایجاد می­گردد. تغییرات قابل توجه و سریع در بروز سرطان طی چند دهه گذشته تنها می تواند به تغییرات مواجهه جمعیت با عوامل محیطی نسبت داده شود.

روش بررسی: در این مطالعه، شواهد موجود در مورد نقش عوامل محیطی و چگونگی اثر آنها در بروز سرطان مورد بررسی قرار گرفته است.

یافته­ ها:استعمال دخانیات، چاقی، کم تحرکی، تغذیه ناسالم، آلودگی­ های آب، هوا، و غذا و عفونت­های مزمن ویروسی از جمله عوامل خطرزای اصلی در بروز انواع سرطان­ ها می­باشند. با اینحال، به نظر میرسد ارزیابی میزان مواجهه و همچنین متدولوژی تحقیق پاشنه آشیل مطالعات صورت گرفته در خصوص ارتباط آلاینده­های زیست محیطی با سرطان بوده است. لذا، این بیماری باید از جنبه‌های مختلف باید مورد توجه قرار گیرد.

نتیجه­ گیری: تلاش جامعه علمی و متخصصان این حوزه برای افزایش آگاهی عمومی، جلب حمایت سیاستگذاران و همچنین ایجاد هماهنگی بین بخشی در راستای اصلاح سبک زندگی، کاهش رفتارهای پرخطر و مقابله با آلودگی آب، هوا و غذا، به منظور مقابله با سرطان اهمیت راهبردی دارد. بر این اساس، انجام مطالعات پایه و بالینی و تحقیقات بین رشته ای برای شناخت بهتر پاتوفیزیولوژی و یافتن راه­های موثرتر و ارزان­تر برای پیشگیری، تشخیص زودرس و درمان سرطان ضرورت داشته و نیازمند سرمایه گذاری نهادهای دولتی و مردم نهاد می­باشد.