عضو هیئتعلمی گروه اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران
چکیده: (2331 مشاهده)
زمینهو هدف: فاکتورهایی نظیرحجم بالای کار، تعددپرسنل، ترددزیادو شرایط بیماران مراجعه کننده به اتاق عمل باعث شده است تا این واحد بیمارستانیجزءمناطقباریسکبالاازلحاظعفونت محسوب شود. لذا به منظور پیشگیری از بروز و انتقال عفونت، باید اقدامات پیشگیرانهای از جمله پاکسازی و نظافت مرتب کف اتاق عمل، پوشیدن کفشهای تمیز و ضدعفونی شده و یا روکفشی صورت پذیرد. این پژوهش با هدف بررسی میزان آلودگی کفشهای اتاق عمل بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام شد. موادو روشها: مطالعه توصیفی- تحلیلی حاضر برروی150 مورد کفش پرسنل اتاق عمل در بیمارستان های آموزشی البرز انجام شد که از آنها نمونه برداری شد و تحت کشت قرار گرفت. سپس نمونه ها توسط کارشناس آزمایشگاه تفسیر شد. آنالیز دادهها با استفاده از آزمون کای دو و فیشر دقیق و با استفاده از نرم افزار 19 spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: از150 نمونه گرفته شده 11% آنها بدون آلودگی و 89% آن ها دارای آلودگی بود. در بین کفش هایی که قبل از واشینگ از آنها نمونهگیری شد 5/96% آنها آلوده بودند و در بین کفشهایی که بعد از واشینگ از آنها نمونهگیری شد 7/61% آنها آلودگی داشتند. نتیجهگیری: با توجه به میزان آلودگی زیادکفش ها، به نظر می رسد که نحوه شست و شو و یا نوع محلول شوینده به کار رفته فاقد توان گند زدایی قابل توجه است و باید مورد تجدید نظر و اصلاح قرار گیرد.
