دوره 10، شماره 4 - ( 6-1402 )
جلد 10 شماره 4 صفحات 432-412 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shahrezaie S A, Radfar M, Mirabbasi Najaf Abadi R, Moughadas M, Shahrezaie N S, Mahmoudi S. Investigating the quality of Isfahan city rainwater under the influence of air pollution in 2018-2019. J Environ Health Eng 2023; 10 (4) :412-432
URL: http://jehe.abzums.ac.ir/article-1-993-fa.html
URL: http://jehe.abzums.ac.ir/article-1-993-fa.html
شاهرضائی سیدعلی، رادفر مهدی، میرعباسی نجف آبادی رسول، مقدس مهرداد، شاهرضائی نفیسه السادات، محمودی شراره. بررسی کیفیت آب باران شهر اصفهان تحت تأثیر غلظت آلودگی هوا در سال 1397-1398. مجله مهندسی بهداشت محیط. 1402; 10 (4) :412-432
سیدعلی شاهرضائی* 
، مهدی رادفر، رسول میرعباسی نجف آبادی ، مهرداد مقدس، نفیسه السادات شاهرضائی، شراره محمودی
، مهدی رادفر، رسول میرعباسی نجف آبادی ، مهرداد مقدس، نفیسه السادات شاهرضائی، شراره محمودی
دانش‌آموخته کارشناسی‌ارشد مهندسی منابع آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، ایران
چکیده: (2131 مشاهده)
زمینه و هدف: آلودگی آب و هوا یکی از مهمترین مشکلاتی است که مردم امروزه در سرتاسر جهان به ویژه در شهرهای بزرگ با آن رو به رو هستند. رشد روزافزون جمعیت و همچنین افزایش وسایل نقلیه و تعداد کارخانه‌های صنعتی در شهر اصفهان موجب شده این شهر نیز به عنوان یکی از بزرگترین شهرهای صنعتی ایران محسوب گردد. اصفهان پس از تهران به عنوان دومین شهر آلوده ایران بشمار می‌آید. شهرستان اصفهان در بسیاری از روزهای سال با بحران آلودگی هوا مواجه می‌باشد که این آلودگی به صورت مستقیم و غیرمسقیم اثرات نامطلوبی برتمامی ابعاد زندگی مردم این شهر دارد. از جمله این تاثیرگذاری‌ها می‌توان به کیفیت آب باران این منطقه اشاره نمود که به آب‌های سطحی و زیرزمینی موجود در منطقه می‌پیوندد و بر کیفیت آن‌ها نیز اثر می‌گذارد. این چرخه ادامه خواهد داشت و آلودگی هوا بر کیفیت آب شرب، کشاورزی، افزایش بیماری‌های تنفسی و در یک کلام بر سلامت جامعه آن منطقه تاثیر می‌گذارد.
مواد و روش ها: در تحقیق حاضر به بررسی اثرگذاری میزان آلودگی هوای اصفهان بر کیفیت آب باران منطقه 10 شهرداری اصفهان پرداخته شده است. کیفیت آب باران بر اساس استاندارد ارائه شده توسط سازمان بهداشت جهانی به منظور استفاده در شرب، استاندارد ارائه شده توسط APHA برای آب‌های جاری، استاندارد کشور چین برای مصارف کشاورزی، استاندارد ایران برای مصارف آشامیدنی و کشاورزی مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین به منظور ارزیابی کیفیت هوای منطقه، آمار ایستگاه سازمان هواشناسی اصفهان مورد استفاده قرار گرفته و پارامترهای هواشناسی بر اساس استانداردهای ارائه شده توسط آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا مورد تحلیل قرار گرفته است.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که میزان EC آب باران حساسیت بیشتری نسبت به میزان pH برای بررسی مقدار آن در آب باران دارد، بطوری‌که در بسیاری از نمونه‌ها با مد نظر قرار دادن میزان pH کیفیت مطلوب داشته، اما با در نظــر گرفتن میــزان EC همان نمونه کیفیت نامطلوبی را داشته است. نتایج پایش کیفیت هوا بر اساس میزان PM2.5 در روزهای بارش نشان داد که 5 روز در حالت پاک، 13 روز در سطح قابل قبول و 6 روز غیربهداشتی برای گروه‌های حساس بوده است.
نتیجه‌گیری: رواناب شهری اصفهان برای شرب نیازمند تصفیه است، ولی کیفیت آن برای کشاورزی مناسب است. نتایج نشان داد که EC آب باران همبستگی بالایی با ارتفاع بارش دارد، در حالیکه pH آب باران با ارتفاع بارش همبستگی ندارد. نتایج حاکی از آن است که بارش‌ها با ارتفاع نسبتاً کم موجب افزایـش چشمگیر EC آب باران شده است. این کاهش میزان ارتفاع بارش، موجب افزایش میزان CO و PM2.5 در هوای موجود نیز شده است. ارتفاع بارش بر روی میزان pH آب باران بی تاثیر بوده است، در حالیکه با افزایش ارتفاع بارش، میزان EC آن به شدت کاهش یافته است. بطور کلی ارتفاع بارش تاثیر قابل توجهی بر غلظت EC آب باران دارد. نتایج نشان داد که در تمام روزهای بارندگی، میزان آلاینده‌های CO، SO2 و O3 در حالت پاک قرار دارند.
مواد و روش ها: در تحقیق حاضر به بررسی اثرگذاری میزان آلودگی هوای اصفهان بر کیفیت آب باران منطقه 10 شهرداری اصفهان پرداخته شده است. کیفیت آب باران بر اساس استاندارد ارائه شده توسط سازمان بهداشت جهانی به منظور استفاده در شرب، استاندارد ارائه شده توسط APHA برای آب‌های جاری، استاندارد کشور چین برای مصارف کشاورزی، استاندارد ایران برای مصارف آشامیدنی و کشاورزی مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین به منظور ارزیابی کیفیت هوای منطقه، آمار ایستگاه سازمان هواشناسی اصفهان مورد استفاده قرار گرفته و پارامترهای هواشناسی بر اساس استانداردهای ارائه شده توسط آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا مورد تحلیل قرار گرفته است.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که میزان EC آب باران حساسیت بیشتری نسبت به میزان pH برای بررسی مقدار آن در آب باران دارد، بطوری‌که در بسیاری از نمونه‌ها با مد نظر قرار دادن میزان pH کیفیت مطلوب داشته، اما با در نظــر گرفتن میــزان EC همان نمونه کیفیت نامطلوبی را داشته است. نتایج پایش کیفیت هوا بر اساس میزان PM2.5 در روزهای بارش نشان داد که 5 روز در حالت پاک، 13 روز در سطح قابل قبول و 6 روز غیربهداشتی برای گروه‌های حساس بوده است.
نتیجه‌گیری: رواناب شهری اصفهان برای شرب نیازمند تصفیه است، ولی کیفیت آن برای کشاورزی مناسب است. نتایج نشان داد که EC آب باران همبستگی بالایی با ارتفاع بارش دارد، در حالیکه pH آب باران با ارتفاع بارش همبستگی ندارد. نتایج حاکی از آن است که بارش‌ها با ارتفاع نسبتاً کم موجب افزایـش چشمگیر EC آب باران شده است. این کاهش میزان ارتفاع بارش، موجب افزایش میزان CO و PM2.5 در هوای موجود نیز شده است. ارتفاع بارش بر روی میزان pH آب باران بی تاثیر بوده است، در حالیکه با افزایش ارتفاع بارش، میزان EC آن به شدت کاهش یافته است. بطور کلی ارتفاع بارش تاثیر قابل توجهی بر غلظت EC آب باران دارد. نتایج نشان داد که در تمام روزهای بارندگی، میزان آلاینده‌های CO، SO2 و O3 در حالت پاک قرار دارند.
فهرست منابع
1. Lye, D.J. (2009). Rooftop runoff as a source of contamination: A review. Science of the Total Environment. 407: 5429-5434. [DOI:10.1016/j.scitotenv.2009.07.011] [PMID]
2. Li, Z., Boyle, F, and Reynolds, A. (2010). Rainwater harvesting and grey water treatment systems for domestic application in Ireland, Desalination, 260: 1-8. [DOI:10.1016/j.desal.2010.05.035]
3. Samakovlis, E. (2005). Valuing health effects of air pollution-focus on concentration response functions. Journal of Urban Economics, 58: 230-249. [DOI:10.1016/j.jue.2005.03.007]
4. Kiani, Gh. H., Yari, F and Amiri, H. (2014). An Estimation on Mortality Cost through Air Pollution in Isfahan City. Journal of Environmental Studies. 40: 247-254. (In Persian).
5. Zarrabi, A. Mohammadi, J. and Abdullahi, A. (2010). Investigation and evaluation of fixed and mobile sources of air pollution in Isfahan city. The scientific research quarterly of the Iranian Geography Association, 8: 151-164. (In Persian).
6. Nosrati, K., Malian, P and Derafshi, kh. (2018).Effect of roof type and harvesting time on the quality of water harvested from impervious surfaces in urban residential areas. Journal of Irrigation and Water Engineering. 9: 198-212. (In Persian).
7. Huston, R., Chan, Y.C., Chapman, H., Gardner, T, and Shaw, G. (2012). Source apportionment of heavy metals and ionic contaminants in rainwater tanks in a subtropical urban area in Australia, Water Research. 46: 1121-1132. [DOI:10.1016/j.watres.2011.12.008] [PMID]
8. Mahboobfar M, Ramesht M, Yazdanpanah H and Azani M. (2018). Investigating the process of changes in the Air Quality Index in order to manage the air pollution crisis in the City of Isfahan. Urban Management. 17: 323-336. (In Persian).
9. Dianati Tilaki, R., Kor, Y and Firoozian, Gh. (2016). Bactriological Quality of Rainwater Samples in Cisterns in Rural Areas of Gomishan. Journal of Mazandaran University of Medical Sciences. 25: 98-104. (In Persian).
10. Arfaeinia, H., Kermani, M., Aghaei, A., Bahrami Asl, F and Karimzadeh, S. (2014). Comparative Investigation of Health Quality of Air in Tehran, Isfahan and Shiraz Metropolises in 2011-2012. Journal of Health in the Field. 1: 37-34. (In Persian).
11. Kermani, M., Dowlati, M., Fallah Jokandan, S., Aghaei, M., Bahrami Asl, F and Karimzadeh, S. (2017). Study of Air Quality Health Index and its Application in Seven Cities of Iran in 2011. Journal of Arak University of Medical Sciences. 19: 78-88. (In Persian).
12. Richardson, L., Hairsine, P. and Ellis, T. (2004). Water Farms: A Review of the Physical Aspects of Water Harvesting and Runoff Enhancement in Rural Landscapes, Technical Report, Cooperative Research Centre for Catchment Hydrology, Australia.
13. Tajrishi Assal, M.R. (2011). Quality assessment of rain water in order to be used in different uses in one area of Tehran city. Master's thesis. University of Tehran. Iran. (In Persian).
14. Jonnalagadda, S.B., Makadho, J., Matinde, N., Karimanzira, R.P and Makarau, A. (1994). Chemical composition of rainwater and air quality in Zimbabwe, Africa. Science of the Total Environment. 144:261-271. [DOI:10.1016/0048-9697(94)90445-6]
15. To, T., Shen, S., Atenafu, E.G., Guan, J., McLimont, S., Stocks, B and Licskai, C. (2013). The Air Quality Health Index and Asthma Morbidity: A Population-Based Study. Environmental Health Perspectives. 121: 46-52. [DOI:10.1289/ehp.1104816] [PMID] []
16. Chen, ., Wang, X., Meng, X., Hua, J., Zou, Z., Chen, B and Kan, H. (2013). Communicating air pollution-related health risks to the public: an application of the Air Quality Health Index in Shanghai, China. Environmental International. 51: 168-173. [DOI:10.1016/j.envint.2012.11.008] [PMID]
17. Shahrezaie, S.A and Radfar, M. (2018). Investigating the quality of rainwater in Isfahan and Shahrekord according to existing standards. The 9th Scientific Research Conference on Watershed Management and Water and Soil Resources Management. Kerman. (In Persian).
18. Golbaz, S., Farzadkia, M and Kermani, M. (2010). Determination of Tehran air quality with emphasis on air quality index (AQI) 2008-2009. Iran Occupational Health. 6: 62-68. (In Persian).
19. Seidaiy, S.E., Hedayati Moghaddam, Z., Fathi, E., Jamshidi, M and Jamshidi, A. (2013). Stratification and analysis of housing indicators of rural areas of Isfahan province using factor and cluster analyses. Urban Regional Studies and Research. 4: 37-52. (In Persian).
20. Rezaiee Adaryani, S and Ahmadi, H. (2020). Analysis and Evaluation of Quantitative and Qualitative Indicators of Housing in Isfahan Province. Quarterly Journal of Environmental Based Territorial Planning. 13: 23-44. (In Persian).
21. https://www.amar.org.ir/Portals/0/census/1395/results/ch_nsonvm_95.pdf
22. U.S. Environmental Protection Agency (1999). Air Quality Index Reporting; Final Rule. Part III. 40 CFR Part 58. EPA, Washington. 42530-42549.
23. U.S. Environmental Protection Agency (2012). Technical Assistance Document for the Reporting of Daily Air Quality- the Air Quality Index (AQI). National Service Center for Environmental Publications (NSCEP). 29 pp.
24. U.S. Environmental Protection Agency (2009). Air Quality Index: A Guide to Air Quality and Your Health. National Service Center for Environmental Publications (NSCEP). 12 pp.
25. Shahrezaie, S.A., Mirabbasi Najafabadi, R., Shahrezaie, N.S and Khosravi, M. (2022). Investigating air pollution in metropolitan Isfahan metropoltan in 2021-2022 based on AQI index. Journal of Environmental Health Engineering. 9: 442-456.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
