گروه م هندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی البرز، تهران، ایران
چکیده: (4237 مشاهده)
زمینه و هدف: آلودگی زیستگاههای آبی به فلزات سنگین با توجه به سمیت و تجمع آنها، منجر به آسیبهای جدی به ارگانیسمها و راهیابی آنها به زنجیره مواد غذایی میشود. کروم یکی از این فلزات سنگین میباشد که به صورت اکسیدهای سه و شش ظرفیتی در صنایع کاربرد دارد. کروم شش ظرفیتی دارای مخاطرات بهداشتی مانند سرطانزایی است به همین دلایل حذف و کاهش آن از محیط ضروری میباشد. هدف از این مطالعه بیوجذب کروم شش ظرفیتی توسط جلبکهای برکه تثبیت فاضلاب از محیطهای آبی میباشد.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه بنیادی-کاربردی میباشد؛ در این راکتور ناپیوسته، متغیرهای pH(3، 5، 7، 9، 11)، زمان تماس (30-60-120-180-240-300 دقیقه)، غلظت کروم شش ظرفیتی(در محدوده 5/0، 1 و 5 میلیگرم در لیتر) و غلظت جلبک(3-1-5/0-25/0گرم) مورد بررسی قرار گرفت. از مایع مخلوط برکهی تثبیت تصفیهخانه فاضلاب شهری برای تلقیح استفاده شد. برای بررسی اثرات متغیرهای pH، زمان تماس؛ مقادیر مشخص غلظت کروم شش ظرفیتی در یک ارلن 250 سی سی آماده شده و مقادیر مختلف جلبک خشک(3-1-5/0-25/0گرم) به آن اضافه گردید. سپس روی شیکر قرار گرفت. پس از عمل اختلاط، از کاغذ صافی عبور داده شد. آنگاه در دمای آزمایشگاه به مدتmin10-5 با دورrpm 2700سانتریفیوژ گردید. سپس در طول موج های nm 540 جذب آن خوانده شد. سپس دادههای مورد نظر پس از جمع آوری وارد نرم افزار Excel و spss گردید. در نهایت برای مدلسازی ایزوترم بیوجذب کروم شش ظرفیتی از معادلات ایزوترم لانگموئر، فروندلیخ استفاده شد.
یافتهها: مطالعه حاضر نشان میدهد که PH، زمان تماس، غلظت کروم شش ظرفیتی و غلظت جلبک بهینه در جذب غلظت کروم توسط جلبک به ترتیب به میزان 5، min 120، mg/L 0.5 وg 1 می باشد. میانگین حداکثر راندمان جذب کروم توسط جلبکهای برکه تثبیت فاضلاب 2/97% برآورد شد. بررسی ضرایب همبستگی منحنیهای این مدلهای جذب نشان میدهد که جذب کروم شش ظرفیتی بر روی جلبکهای برکه تثبیت فاضلاب از ایزوترم لانگمویر تبعیت میکند(95/0R >).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که جلبکهای برکه تثبیت فاضلاب به عنوان یک جاذب بیولوژیکی، توانایی بسیار بالایی در جذب کروم شش ظرفیتی از محلولهای آبی را دارند. علاوه بر این در کنار مزایایی از قبیل پائین بودن هزینه بهربرداری, عدم نیاز به نیروی متخصص، پائین بودن لجن دفعی شیمیایی و قابلیت بازیابی مجدد فلزات بیش از پیش مورد توجه واقع شده اند.