دوره 4، شماره 3 - ( 3-1396 )
جلد 4 شماره 3 صفحات 185-196 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mollaie Tavani S, Dehghanifard E, Mehrali A, Sharifi Arab G A, Dehmanesh A. Survey the Bacteriological Quality of Juice in the Juice Shop of Shahrood City and its Relationship with Food Safety Knowledge and Performance of Vendors in 2013-2014:
A Case Study. J Environ Health Eng 2017; 4 (3) :196-185
URL: http://jehe.abzums.ac.ir/article-1-374-fa.html
URL: http://jehe.abzums.ac.ir/article-1-374-fa.html
ملایی توانی سکینه، دهقانی فرد عماد، مهرعلی علی، شریفی عرب غلامعلی، دهمنش آلاله. بررسی کیفیت باکتریولوژیک آبمیوه در آبمیوه فروشی های شهرستان شاهرود و ارتباط آن با دانش ایمنی مواد غذایی و عملکرد فروشندگان در سال 94-1393 : مطالعه موردی. مجله مهندسی بهداشت محیط. 1396; 4 (3) :196-185
کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، علوم پزشکی البرز، کرج، ایران
چکیده: (3518 مشاهده)
سابقه و هدف: آبمیوهها نوشیدنیهایی با ارزش تغذیه ای فراوان، سرشار از آنتی اکسیدانها، ویتامینها و مواد معدنی ضروری میباشند، و به دلیل خواص درمانی خود به طور گسترده مصرف میشوند. هدف از این مطالعه، بررسی کیفیت باکتریولوژیک آبمیوه در شهرستان شاهرود بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه در بهار و تابستان سال های 94-1393 بر روی آبمیوههای موجود در شهرستان شاهرود به روش توصیفی- مقطعی انجام گرفته است. از پرسشنامه خود اظهاری مواد غذایی وزارت بهداشت و درمان با اعمال برخی اصلاحات (بر حسب نیاز) جهت تعیین کیفیت باکتریولوژیک آبمیوه و ارتباط آن بین دانش ایمنی مواد غذایی و اقدامات فروشندگان استفاد گردید. در این مطالعه همه واحدها (9 واحد) جزء جامعه پژوهش در نظر گرفته شدند و به صورت مراجعه حضوری و تکمیل پرسشنامه انجام شد. به منظور تعیین کیفیت باکتریولوژیک آبمیوهها، نمونه برداری از اماکن آبمیوه فروشی صورت گرفت. نمونه ها از نظر وجود استافیلوکوکوس، اشریشیاکلی، کلیفرم کل، شمارش مخمر و کپک به روش استاندارد آنالیز شدند. نتایج بدست آمده با استانداردهای مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مقایسه گردید. سپس دادههای مورد نظر پس از جمع آوری وارد نرم افزار Excel و spss گردید.
یافته‌ها: حدود 12/16 درصد از نمونههای مورد مطالعه آلوده به استافیلوکوکوس، 58/22 درصد از نمونه آلوده به اشریشیاکلی، 9/12درصد از نمونه آلوده به کلیفرم کل، 7/38 درصد از نمونه آلوده به مخمر و 67/9 درصد از نمونه آلوده به کپک بوده اند. همچنین ارتباط معنی داری بین پارامترهایی مانند میزان سواد(تحصیلات) فروشندگان، میزان فروش، نظافت محل، بهداشت یخچال، بهداشت فردی، بهداشت موادغذایی، بهسازی محیط وجود داشت(P ≤ 0.001).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که همه پارامترهای بیولوژیکی بالاتر از سطح استاندارد قرار داشته، که ناشی از عدم رعایت اصول و موازین بهداشت فردی، بهداشت مواد غذایی و بهسازی محیط این اماکن می باشد. بنابراین نیازمند مدیریت و نظارت و آموزش هدفمند ایمنی مواد غذایی برای جلوگیری از آلودگی ناشی از مواد غذایی با عوامل بیماری زا میباشد، و تاکید بیشتری بر رعایت آیین نامه ماده 13 میباشد.
مواد و روش‌ها: این مطالعه در بهار و تابستان سال های 94-1393 بر روی آبمیوههای موجود در شهرستان شاهرود به روش توصیفی- مقطعی انجام گرفته است. از پرسشنامه خود اظهاری مواد غذایی وزارت بهداشت و درمان با اعمال برخی اصلاحات (بر حسب نیاز) جهت تعیین کیفیت باکتریولوژیک آبمیوه و ارتباط آن بین دانش ایمنی مواد غذایی و اقدامات فروشندگان استفاد گردید. در این مطالعه همه واحدها (9 واحد) جزء جامعه پژوهش در نظر گرفته شدند و به صورت مراجعه حضوری و تکمیل پرسشنامه انجام شد. به منظور تعیین کیفیت باکتریولوژیک آبمیوهها، نمونه برداری از اماکن آبمیوه فروشی صورت گرفت. نمونه ها از نظر وجود استافیلوکوکوس، اشریشیاکلی، کلیفرم کل، شمارش مخمر و کپک به روش استاندارد آنالیز شدند. نتایج بدست آمده با استانداردهای مؤسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران مقایسه گردید. سپس دادههای مورد نظر پس از جمع آوری وارد نرم افزار Excel و spss گردید.
یافته‌ها: حدود 12/16 درصد از نمونههای مورد مطالعه آلوده به استافیلوکوکوس، 58/22 درصد از نمونه آلوده به اشریشیاکلی، 9/12درصد از نمونه آلوده به کلیفرم کل، 7/38 درصد از نمونه آلوده به مخمر و 67/9 درصد از نمونه آلوده به کپک بوده اند. همچنین ارتباط معنی داری بین پارامترهایی مانند میزان سواد(تحصیلات) فروشندگان، میزان فروش، نظافت محل، بهداشت یخچال، بهداشت فردی، بهداشت موادغذایی، بهسازی محیط وجود داشت(P ≤ 0.001).
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که همه پارامترهای بیولوژیکی بالاتر از سطح استاندارد قرار داشته، که ناشی از عدم رعایت اصول و موازین بهداشت فردی، بهداشت مواد غذایی و بهسازی محیط این اماکن می باشد. بنابراین نیازمند مدیریت و نظارت و آموزش هدفمند ایمنی مواد غذایی برای جلوگیری از آلودگی ناشی از مواد غذایی با عوامل بیماری زا میباشد، و تاکید بیشتری بر رعایت آیین نامه ماده 13 میباشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
