دوره 6، شماره 3 - ( 3-1398 )                   جلد 6 شماره 3 صفحات 338-326 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Saeedi M, Roudbari A. Determination of the Distribution of NO2, CO, and PM2.5 Concentration Using a Photochemical Model of Air Pollution: Case Study of Tehran City . J Environ Health Eng 2019; 6 (3) :326-338
URL: http://jehe.abzums.ac.ir/article-1-647-fa.html
سعیدی میلاد، رودباری علیرضا. تعیین توزیع غلظت NO2، CO و PM2.5 با استفاده از یک مدل فتوشیمیایی آلودگی هوا: مطالعه موردی شهر تهران . مجله مهندسی بهداشت محیط. 1398; 6 (3) :326-338

URL: http://jehe.abzums.ac.ir/article-1-647-fa.html


کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی شریف، تهران، ایران
چکیده:   (2558 مشاهده)
زمینه و هدف: تهران از نظر آلودگی هوا یکی از شهرهای بسیار آلوده جهان است. مدل‌سازی یک ابزار مفید در مدیریت آلودگی هوا بشمار میرود. اهداف این مطالعه شامل تعیین توزیع غلظت آلاینده‌های اصلی هوا در شهر تهران و ساختن مدلی فتوشیمیایی متناسب جغرافیا و خصوصیات طبیعی شهر تهران می باشد.
روش کار: در این تحقیق با استفاده از سیستم مدل‌سازی WRF/CAMx غلظت همه آلاینده‌های ناشی از منابع متحرک در یک اپیزود 60 روزه (آذرماه و دی‌ماه سال 1394) در محدوده شهر تهران محاسبه‌شده و همچنین کانتور توزیع غلظت برای آلاینده های ، CO و  رسم شده است. در این راستا سیاهه انتشار مربوط به منابع متحرک با کد نویسی در فرترن و خروجی‌های مدل هواشناسی WRF برای مدل‌سازی کیفیت هوا آماده‌شده و سپس با استفاده از مدل CAMx، کیفیت هوای شهر تهران در طول این 60 روز  شبیه‌سازی‌شده است.
یافته‌ها: نتایج مربوط به شبیه سازی هواشناسی با مقادیر اندازه گیری شده در ایستگاه مهرآباد مقایسه و درستی سنجی شده اند.  همچنین به‌منظور درستی سنجی نتایج مربوط به شبیه سازی، غلظت آلاینده‌ ذرات معلق کمتر از 2.5 میکرومتر با غلظت اندازه گیری شده ایستگاه‌های پایش آلودگی هوا مقایسه شده است. در این مطالعه کانتور غلظت برای ، CO و  و نحوه توزیع غلظت این آلاینده ها مشخص شده است با توجه به کانتورهای غلظت نقاط مرکزی تهران از آلودگی بیشتر برخودارند. میزان خطای میانگین مدل نسبت به مقادیر اندازه گیری شده برای ایستگاه‌های شریف، شادآباد، شهرری و گلبرگ به ترتیب 41%، 24%، 37.8% و 37.2% می‌باشد. که در بحث شبیه سازی آلودگی هوا قابل قبول می باشند.
نتیجه‌گیری: این مدل سازی نشان می دهد در نقاطی که منابع متحرک بیشتر تردد دارند مقدار آلودگی هوا بیشتر است و می توان گفت بیشتر آلودگی هوای تهران ناشی از منابع متحرک می باشد.
واژه‌های کلیدی: مدل‌سازی، آلودگی هوا، ذرات معلق، WRF-CAMx
متن کامل [PDF 764 kb]   (1364 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/3/28 | پذیرش: 1398/3/28 | انتشار: 1398/3/28

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مهندسی بهداشت محیط می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 All Rights Reserved | Journal of Environmental Health Engineering

Designed & Developed by : Yektaweb