گروه مهندسی محیط زیست ، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی ، تهران ، ایران
چکیده: (1038 مشاهده)
هدف: بیوراکتور غشایی (MBR) بعنوان یک فناوری نوین در تصفیه فاضلاب شهری شناخته می‌شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی عملکرد این سیستم در حذف آلاینده‌ها و میزان گرفتگی غشایی در شرایط مختلف بهره‌برداری است. مواد و روش‌ها: یک پایلوت MBR با غشای تخت و حجم مفید 140 لیتر در تصفیه‌خانه فاضلاب اکباتان راه‌اندازی شد و برای دوره 100 روزه بصورت پیوسته از فاضلاب واقعی و در دمای محیط تغذیه گردید. این پایلوت در شرایط بارگذاری آلی برابر 58/0، 71/0و 55/1 kgCOD/m3.d و در دو حالت هوادهی با غلظت اکسیژن محلول mg/L 4 وmg/L 5/1 مورد آزمایش قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد عملکرد MBR در تمامی سناریوها برای حذف پارامترهای BOD، COD و TSS تقریباً ثابت و بیش از %96 است و اعتمادپذیری به سیستم در شرایط مختلف بهره‌برداری تایید می‌شود. اما حداکثر عملکرد سیستم در حذف نیتروژن و فسفر کل در شرایط با هوادهی کم امکانپذیر بوده که به ترتیب 31% و 66% می‌باشد و در هوادهی بالا این عملکرد حدوداً 15% افت می‌کند. همچنین نتایج نشان داد گرفتگی غشایی با افزایش بارگذاری آلی یا کاهش اکسیژن محلول افزایش می‌یابد. حتی افت هد جریان عبوری از غشا با میزان بارگذاری آلی همبستگی خوبی (R2=0.91) دارد. نتیجه‌گیری: بیوراکتور غشایی یک فناوری کارآمد در حذف مواد آلی کربنی در فاضلاب شهری است و در صورت بروز شرایط مختلف بهره‌برداری مانند افت هوادهی یا افزایش بار هیدرولیکی و آلی تصفیه‌خانه عملکرد ثابتی دارد. با این وجود نیازمند فرآیند تکمیلی برای حذف ترکیبات نیتروژنی و فسفر از فاضلاب است.
