ستادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (1047 مشاهده)
هدف: اقدامات حفاظتی در برابر شیوع ویروس کرونا، مانند افزایش دفعات شستشوی دست‌ها، تعطیلی‌های موقت، ایجاد ممنوعیت عبور و مرور و کاهش فعالیت‌های تفریحی و صنعتی در مقیاس کلان و با تغییر رفتار‌های اجتماعی می‌تواند بر ویژگی‌های کمی و کیفی فاضلاب خام شهری اثرگذار باشد. در پژوهش حاضر، فرضیه فوق مورد ارزیابی قرار گرفته و شرایط بهره‌برداری مناسب از تصفیه‌خانه‌ها متناسب با این تغییرات پیشنهاد می‌شود. مواد و روش‌ها: بدین منظور، اطلاعات کمی و کیفی جریان ورودی به 23 تصفیه‌خانه فاضلاب شهری در استان اصفهان، بعنوان محدوده مورد مطالعه، از سال 1394 تا 1399 بررسی و مقایسه شده است. برای تحلیل اطلاعات از روش‌های آماری با نرم‌افزار SPSS (نسخه 23) استفاده می‌شود. یافته‌ها: نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد که بطور متوسط، نرخ افزایش دبی فاضلاب شهری در شش ماه نخست 1399 (دوره شیوع کرونا و اعمال اقدامات حفاظتی عمومی) حدوداً 24% بیشتر از میانگین بلندمدت این مولفه پیش از شیوع کرونا (1394 تا 1398) در این محدوده جغرافیایی است. در تصفیه‌خانه‌های کوچک این افزایش 45% و در تصفیه خانه های بزرگ فقط 5% می‌باشد. بررسی‌ها نشان داد که غلظت اکسیژن‌خواهی شیمیایی (COD) فاضلاب ورودی به تصفیه‌خانه‌ها نیز بطور متوسط 24% افت داشته است. همچنین در تصفیه‌خانه‌های بزرگ، نسبت ترکیبات زودتجزیه‌پذیر فاضلاب خام بدلیل کاهش نسبی فعالیت‌های کارگاهی و خدماتی افزایش قابل ملاحظه‌ای در این دوره داشته است. نتیجه‌گیری: بنابراین مجموعه اقدامات حفاظتی در دوره شیوع ویروس کرونا باعث شده است تا دبی فاضلاب شهری افزایش و غلظت COD آن کاهش یابد. این تغییرات نسبتاً شرایط بهره‌برداری مناسب‌تری را برای سیستم‌های برکه تثبیت در مقایسه با لجن فعال فراهم می‌کند.
