جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای آموزش

محمد بازدار، حاتم گودینی، محمدجواد طراحی، سودابه زارع، مرتضی یار احمدی، جلال محمدیان ظفرآبادی، طیبه احمدی فرد،
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۹-۱۳۹۵ )
چکیده

زمینه و هدف: در مدیریت تقاضای آب رابطه­ی خاصی بین نگرش، اعتقاد و رفتار واقعی مصرف کنندگان و میزان مصرف آب وجود دارد. فاکتورهای زیادی در نگرش مثبت نسبت به مصرف آب وجود دارند که با ارائه اطلاعات صحیح باید باورها و نگرش­های شهروندان نسبت به شیوه مصرف آب آشامیدنی را تغییر داد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آموزش بر روی میزان صرفه­جویی در مصرف آب در شهر خرم­آباد در سال ۱۳۹۴ می­باشد.

مواد و روش­ها: این مطالعه در استان لرستان و در شهر خرم­آباد صورت گرفت که از بین مشترکین پرمصرف این شهر، ۶۰ خانوار که حاضر به همکاری بوده را انتخاب و در دو گروه کنترل و تیمار قرار داده شد که به گروه تیمار نحوه درست مصرف کردن به صورت منظم آموزش داده ­شد و به صورت دوره­ای قرائت کنتور برای هر دو گروه صورت می­گرفت. این مطالعه برای ۶ ماه در فصول تابستان و پاییز ۱۳۹۴ انجام گرفت.

یافته­ ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که خانوارهای پرمصرف در گروه کنترل در سال ۹۳ و ۹۴ به ترتیب دارای میانگین مصرف سرانه ای برابر با ۶۰,۷۸±۲۵۳.۷ و ۶۲.۳۵±۲۰۸ لیتر در روز به ازای هر نفر می باشد همچنین میانگین مصرف سرانه در گروه تیمار در سال ۹۳ و ۹۴ به ترتیب برابر ۵۱.۲±۱۹۲.۱۴ و ۴۸.۵۷±۱۷۱.۹ لیتر در روز به ازای هر نفر می باشد و همچنین نتایج نشان دهنده کاهش ۱۱-۹ درصدی مصرف در اثر مداخله آموزش می­باشد.

نتیجه­گیری: براساس نتایج حاصل از این مطالعه جهت بالا بردن آگاهی عمومی مردم نسبت به بحران آب، تنش­های آبی و اهمیت موضوع آب، با استفاده از آموزش می­توان بر روی مصرف آب تاثیر گذاشت و همچنین می­توان باعث ترویج فرهنگ درست مصرف کردن و تغییر رفتار مردم نسبت به مصرف آب شد.


مهندس اکبر طغرایی، دکتر علی فاتحی زاده، دکتر فرشته زمانی علویجه، دکتر ابراهیم عبداله پور،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده

زمینه و هدف: بهداشت و ایمنی مواد غذایی در سطح تولید و عرضه به‌عنوان یک اصل مهم برای جلوگیری از ابتلا به بیماری‌ها و نیز حفظ محیط ازنظر آلودگی در نظر گرفته می‌شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر دوره ویژه آموزش بهداشت بر ارتقاء سطح بهداشت فردی و محیطی کارکنان مراکز تهیه و عرضه مواد غذایی شهر سمیرم است.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر، مطالعه‌ای مداخله‌ای که از آذرماه سال ۱۴۰۰ الی اردیبهشت سال ۱۴۰۱ و به‌صورت برگزاری دوره آموزشی در ۸ جلسه ۵/۱ ساعتی، به روش سخنرانی، کارگاه آموزشی و نمایش عملی برای ۱۰۰ نفر از شاغلان و متصدیان مراکز تولید و عرضه مواد غذایی شهرستان سمیرم انجام شد. داده‌های قبل و بعد از آموزش، با پرسشنامه جمع‌آوری شد که شامل چهار بخش بوده که شامل مشخصات دموگرافیک (جنسیت، سن، سطح تحصیلات، نوع شغل و میزان سابقه کار)، آگاهی (۳۶ سوال)، نگرش (۶ سوال) و عملکرد (۴ سوال) جمع‌آوری شد. تحلیل داده‌ها و سنجش تاثیر مداخله آموزشی در نرم‌افزار SPSS۲۲ با آزمون‌های t زوجی، آزمون های تی مستقل و رگرسیون خطی Bivariate انجام شد.
یافته ها: برنامه‌های آموزشی موجب ارتقاء نمرات آگاهی، نگرش و عملکرد افراد شرکت‌کننده در مطالعه شد (۰۵/۰ > P value). نتایج نشان داد که میانگین نمره آگاهی، نگرش و عملکرد افراد شرکت‌کننده در مطالعه قبل از شرکت در کلاس‌های آموزشی به ترتیب برابر با ۷۸/۳ ± ۴۴/۱۴، ۵۹/۲ ± ۲۶/۱۷ و ۲۵/۳ ± ۲/۹ بود که بعد از مداخله آموزشی به ترتیب به ۰۷/۳ ± ۹/۲۵، ۶۰/۳ ± ۰۶/۲۵ و ۹۴/۲ ± ۹/۱۴ افزایش یافت.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده از پژوهش حاضر، مداخله آموزشی به‌صورت برگزاری دوره ترکیبی شامل روش‌های سخنرانی، کارگاه آموزشی و نمایش عملی بر آگاهی، نگرش و عملکرد کارکنان مراکز تهیه و عرضه مواد غذایی شهر سمیرم موثر بوده است و می‌توان در آینده با استفاده از برنامه و محتوای آن به بهبود فرایندهای تهیه و عرضه مواد غذایی توسط کارکنان مراکز متولی آن گردید.

هومن ولی‌زاده، سهیل سبحان اردکانی، نرگس کارگری،
دوره ۱۱، شماره ۳ - ( ۳-۱۴۰۳ )
چکیده

زمینه و هدف: برنامه‌های آموزش ایمنی نقشی کلیدی در موفقیت سازمان‌ها و کاهش آسیب‌های شغلی ایفا می‌کنند. اثربخش بودن چنین برنامه‌هایی نه‌تنها فرصت‌های تازه برای بهبود مهارت‌های ایمنی در اختیار کارکنان می‌گذارد، بلکه به بهره‌وری بیش‌تر و بهبود فرهنگ ایمنی نیز منجر می شود. لذا، این پژوهش با هدف اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر اثربخشی آموزش ایمنی کارکنان سازمان آتش‌نشانی فردیس با استفاده از مدل تصمیم‌گیری چندمعیاره انجام شد.
مواد و روش ها: در اجرای این پژوهش، ابتدا با استفاده از تکنیک دلفی نسبت به غربال معیارهای اصلی شامل "کیفیت آموزش"، "کمیت آموزش" و "سیاست‌ها و اقدامات توسعه‌ای" و زیرمعیارها اقدام، و پس از آن از طریق مقایسات زوجی نسبت به وزن‌دهی معیارها و زیرمعیارها، و تعیین روابط درونی بین معیارها با استفاده از تکنیک DEMATEL اقدام شد. سپس، با ادغام نتایج ANP و دیمتل در نرم‌افزار سوپردسیژن، نسبت به اولویت‌بندی و وزن‌دهی نهایی معیارها با استفاده از نظر کارشناسی ۱۰ نفر از خبرگان سازمان آتش‌نشانی فردیس اقدام شد.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که در بین معیارها، "کیفیت آموزش" با وزن نهایی برابر با ۰/۵۱۵ در اولویت اول و "سیاست‌ها و اقدامات توسعه‌ای" از بیش‌ترین تاثیرگذاری برخوردار بودند. از طرفی، معیار "کمیت آموزش" از بیش‌ترین میزان تاثیرپذیری و تعامل برخوردار بود. همچنین، در بین زیرمعیارها، "حضور مستمر فراگیرها و مدرس در دوره‌ها" با وزن نهایی برابر با ۰/۱۰۴ اولویت اول را به‌خود اختصاص داد.  
نتیجه گیری: به‌طور کلی، می‌توان اذعان داشت که اگر به مقوله آموزش نیروی شاغل به‌طور مستمر و کافی توجه نشود، ممکن است برخی از جنبه­های شغلی که به آموزش نیاز دارند مورد غفلت واقع شده و با گذشت زمان، برخی از آموزه‌ها به فراموشی سپرده شوند. لذا، برای حفظ اثربخشی مقوله آموزش، نسبت به تدوین سند سیاست‌گذاری برگزاری دوره‌های آموزش ایمنی توصیه می‌شود.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مهندسی بهداشت محیط می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 All Rights Reserved | Journal of Environmental Health Engineering

Designed & Developed by : Yektaweb