جستجو در مقالات منتشر شده


۹ نتیجه برای کمپوست

مهدی فرزادکیا، سودا فلاح جوکندان، مجتبی یگانه بادی،
دوره ۲، شماره ۳ - ( ۳-۱۳۹۴ )
چکیده

زمینه و هدف: بنا به گزارش سازمان خواروبار جهانی، بین ۳۳ تا ۶۰ درصد افزایش تولیدات کشاورزی در جهان مرهون مصرف کود‌های شیمیایی بوده ‌است. اثرات منفی کود‌‌های شیمیایی بر محیط زیست و سلامت موجودات زنده به ویژه انسان، کشور را با چالش‌هایی نظیر افزایش آمار سرطان مواجه کرده ‌است. بنابراین جایگزینی کود‌‌های شیمیایی با کمپوست ضروری می‌باشد. کمپوست باعث افزایش بازدهی محصول و کنترل فرسایش خاک می‌گردد.

مواد و روش‌ها: به‌منظور دستیابی به اهداف تحقیق، مطالعات کتابخانه‌ای انجام شد و جهت بررسی وضعیت کود‌های شیمیایی و کمپوست در ایران و کشور‌های پیشرفته جهان، مطالبی از طریق پایگاه‌های معتبر داخلی و خارجی جمع‌آوری گردید.

یافته‌ها: پیش‌بینی می‌شود مصرف کود‌های شیمیایی در اروپا تا سال ۲۰۳۰ تا ۱۶ میلیون تن کاهش یابد. درحالی‌که طبق پیش‌بینی‌ها در ایران تا سال ۲۰۲۰ به ۶۷۰۰ هزار تن افزایش می‌یابد. کل عرضه کمپوست در کشور در سال ۸۸، ۱۶۴ هزار تن و تا سال ۹۵ به ۵۹۰ هزار تن و کل تقاضا در کشور در سال ۸۸، ۴۷۲ هزار تن و تا سال ۹۵،۶۶۱ هزار تن خواهد‌ بود. این امر نشان می‌دهد که ۷۱ هزار تن کمبود در عرضه کمپوست تا سال ۹۵ وجود‌ دارد.

نتیجه‌گیری: استفاده بیشتر کمپوست در کشور منوط به مدیریت چند وجهی این موضوع دارد که باید وزارت خانه‌ها، شهرداری‌ها و سازمان بازیافت با هم همکاری لازم را داشته ‌باشند. با دادن آگاهی‌های لازم در رابطه با اثرات سوء مصرف بی رویه کود‌های شیمیایی و همچنین ترویج مصرف کود کمپوست علاوه بر کاهش مصرف کود شیمیایی، موجب تقاضای بیشتر برای مصرف کود کمپوست خواهد شد.


افشین تکدستان، الهام حسینی پناه، عبدالکاظم نیسی،
دوره ۳، شماره ۱ - ( ۹-۱۳۹۴ )
چکیده

زمینه و هدف: ترکیبات هیدروکربنی از طریق سیال حفاری و سازندهای حاوی این ترکیبات، وارد کنده­های حفاری می­شوند. سمی بودن و ماهیت پیچیده این نوع آلودگی، عوامل اصلی ایجاد آلودگی زیست محیطی به شمار رفته و سلامت انسان را به مخاطره می­اندازند. هدف از این مقاله بررسی فرآیند بیوکمپوست لجن بیولوژیکی فاضلاب به منظور سامان­دهی و بی­خطرسازی کنده حفاری میدان نفتی خوزستان می­باشد.

مواد و روش­ها: در این مطالعه تأثیر نسبت ۱:۱ اختلاط لجن بیولوژیکی با کنده حفاری آلوده به TPH به همراه خاک اره و زائدات باغبانی به منظور انجام فرآیند بیوکمپوست مورد بررسی قرار گرفت. زمان تجزیه در این مطالعه ۶۰ روز در محفظه پایلوت بوده و علاوه بر TPH میزان pH ، جامدات فرار، نسبت C/N و دما اندازه­گیری گردید. همه آزمایش­ها با ۳ بار تکرار انجام شد. مطالعات آماری در نرم افزارهای EXCEL و SPSS با سطح اطمینان ۹۵% معنی­داری انجام شد.

یافته­ها: نتایج نشان داد که میانگین میزان TPH موجود در کنده حفاری واقع در میدان نفتی اهواز، ۰۰۴/۴۲ گرم بر کیلوگرم بوده که در طول ۲ ماه فرآیند بیوکمپوست به همراه لجن بیولوژیکی در نسبت اختلاط ۱ به ۱ به ۷۷/۱۸ گرم بر کیلوگرم رسیده است.

نتیجه گیری: قسمت عمده آلاینده­های خاک صنایع حفاری را هیدروکربن­های نفتی تشکیل می­دهند، در نتیجه یک روش اجرایی مناسب، استفاده از روش بیولوژیکی دوستدار محیط زیست جهت بی­خطرسازی و ساماندهی پسماند حفاری می­باشد.


صفورا جوان، مسلم دیده ور، رحیم بخش رئیسی، محمد عباسیان، سمیه احمدی، رقیه نوری،
دوره ۳، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۹۴ )
چکیده

زمینه و هدف: تولید کمپوست از مواد آلی و زباله­های جامد شهری یکی از راه­های مهم بازیافت مواد آلی است که نقش مهمی در مدیریت مواد زائد ایفا می‌کند. همچنین کمپوست می‌تواند برخی از مواد سمی مانند فلزات سنگین را وارد خاک و زنجیره غذایی کند که این مواد تاثیرات منفی برای موجود زنده داراست.

مواد و روش­ها: این تحقیق از نوع توصیفی- مقطعی است که در دو فصل تابستان و بهار بر روی ورمی کمپوست زاهدان انجام شد. تعداد نمونه‌ها ۱۰۰ عدد و اندازه گیری میزان تحرک پذیری فلزات سنگین سرب و کادمیوم و نیکل با روش استخراج ترتیبی پنج مرحله ای صورت پذیرفت. سپس ارزیابی خطر فلزات در نظر گرفته شد.

یافته ها: نتایج نشان می‌دهد بیشترین میزان تحرک پذیری مربوط به فلز کروم و سپس کادمیوم و سرب است. همچنین بررسی ارزیابی ریسک فلزات سنگین خطر متوسطی را برای هر سه فلز در محیط برای موجودات زنده براورد می‌کند.

نتیجه گیری: طبق نتایج بدست آمده مقدار فلزات سنگین مورد مطالعه در کمپوست تولیدی در زاهدان کمتر از حد استاندارد مورد تایید ایران است.


امیرحسین بقائی،
دوره ۵، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۹۶ )
چکیده

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت استفاده از سبزیجات سالم، کنترل غلظت عناصر سنگین جهت حفظ سلامتی مصرف کننده حائز اهمیت است. این پژوهش با هدف بررسی اثر زغال زیستی باگاس نیشکر و ورمی کمپوست زباله شهری بر تغییر ضریب خطرپذیری کادمیوم ناشی از مصرف گوجه فرنگی  انجام گرفت.
مواد و روش‌: تیمارهای آزمایشی شامل کاربرد ۰، ۵ و ۱۰ تن در هکتار ورمی‌کمپوست زباله شهری غنی‌شده با ۰ و ۵ درصد وزنی زغال زیستی باگاس نیشکر در خاکی با مقادیر ۰، ۱۰، ۲۰ و۳۰ میلی گرم کادمیوم در کیلوگرم و گیاه مورد نظر گوجه فرنگی بوده است. غلظت کادمیوم میوه گیاه با دستگاه جذب اتمی اندازه‌گیری شد. ضریب خطرپذیری به بیماری­های غیر سرطانی با استفاده از فرمول­ ارایه شده توسط سازمان محیط زیست آمریکا  محاسبه شد.
یافته‌ها: کاربرد ۱۰ تن در هکتار  ورمی‌کمپوست زباله شهری در خاک آلوده به ۳۰ میلی گرم کادمیوم  در کیلوگرم خاک باعث کاهش ۲۵ درصدی در مقدار کادمیوم میوه گوجه فرنگی شد، این در حالی است که میزان جذب روزانه کادمیوم حاصل از مصرف گوجه فرنگی و پتانسیل خطرپذیری کادمیوم به بیماریهای غیر سرطانی نیز به ترتیب ۲۷ و ۲۲ درصد کاهش یافت.
نتیجه‌گیری : نتایج این پژوهش حاکی از آن است که کاربرد ورمی‌کمپوست زباله شهری لنجان و زغال زیستی باگاس نیشکر توانسته است با کاهش غلظت کادمیوم میوه گوجه فرنگی باعث کاهش میزان جذب روزانه کادمیوم از طریق مصرف گوجه فرنگی شود که این می‌تواند نکته مثبتی در کاهش خطرپذیری کادمیوم به بیماریهای غیر سرطانی همزمان با مصرف گوجه فرنگی شود.
 

عیسی سلگی، آرزو سلیمانی،
دوره ۶، شماره ۴ - ( ۶-۱۳۹۸ )
چکیده

زمینه و هدف: شیرابه تولید شده از مواد زاید جامد در محل­های دفن کنترل نشده می­تواند اثرات زیادی روی محیط­زیست و سلامت انسان­ها داشته باشد. هدف از این پژوهش بررسی تغییرات زمانی پارامترهای فیزیکی و شیمیایی شیرابه خروجی از سالن دریافت کارخانه کمپوست شهر اصفهان است.
مواد‌و‌روش‌ها: در پژوهش حاضر نمونه­ها از شیرابه محل کارخانه کمپوست در شهر اصفهان به مدت ۱۲ ماه در سال ۱۳۹۵ به­روش استاندارد نمونه­برداری شد. پارامترهای فیزیکی و شیمیایی مختلف، شامل اکسیژن‌خواهی بیوشیمیایی، اکسیژن‌خواهی شیمیایی، کل جامدات محلول، کل جامدات معلق، نیترات، ازت کل، فسفر، pH، EC، سدیم، کلسیم، پتاسیم به همراه غلظت ۹ فلز آهن، سرب، نیکل، کروم، کادمیوم، منیزیم، روی، مس و منگنز در شیرابه اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: غلظت پتاسیم، کلسیم، سدیم، سولفات، نیترات، فسفر، ازت کل، TSS، TDS، COD و BOD۵ نمونه­های شیرابه مورد نظر به­ترتیب در محدوده‌های ۰۴/۵۲۱۶-۲۱۵۰، ۷۰۰۰۰-۶۹۸، ۴۶۰۰-۱۵۳۰، ۴۵۴۷-۱۳۰۲، ۳۰/۳۹۴۴-۱۹۲، ۴۱۴۹-۰، ۷۹۰۰-۷، ۸۷۰۰۰- ۹۶۱۴، ۷۷۸۵۰- ۸۳۶۸، ۱۱۶۸۰۰- ۷۱۲۰۰ و ۷۵۰۰۰- ۴۷۸۰۰ میلی­گرم در لیتر متغیر بود. pH و EC شیرابه­های مورد نظر تغییراتی را به­ترتیب در دامنه­های ۳۰/۵- ۲۳/۴ و dS/M ۷/۴۹- ۳۰/۲۱ نشان دادند. علاوه­بر این غلظت فلزات سنگین نظیر آهن، سرب، نیکل، کروم، کادمیوم، منیزیم، روی، مس و منگنز به­ترتیب در محدوده‌های ۲۲۰-۴۹، ۲۳- ۵۷/۰، ۵/۷- ۵/۰، ۹۴/۰-۱/۰، ۵۰/۲- ۰۳/۰، ۱۰۹۰- ۵۶۶، ۳۹- ۵۰/۱۲، ۹- ۲۸/۰ و ۳۳- ۵۰/۳ میلی­گرم در لیتر بدست آمد.
نتیجه‌گیری: مقدار BOD۵ و COD به­ترتیب در ماه­های فروردین و اسفند که میزان بارندگی بیشتر بوده است، نسبت به سایر ماه­ها بیشتر بود. همچنین، مقدار TDS در خرداد ماه که میزان بارش صفر بوده است، نسبت به سایر ماه­ها بیشتر بود. مقایسه میانگین غلظت عناصر (به جز کروم)، پارامترهای فیزیکی و شیمیایی شیرابه با استانداردهای خروجی فاضلاب سازمان حفاظت محیط­زیست ایران نشان می­دهد که غلظت آن­ها چند برابر حد مجاز است. نتایج حاصل از آنالیز شیرابه نشان داد که شیرابه­های ناشی از پسماندهای شهری خروجی از خط کارخانه کمپوست شهر اصفهان دارای پتانسیل بالایی برای آلوده­سازی محیط­زیست هستند که بایستی مهار شود و به­صورت مداوم پایش صورت گیرد.

بهناز عبداللهی نژاد، مهدی فرزادکیا، احمد جنیدی جعفری، علی اسرافیلی دیزجی،
دوره ۷، شماره ۱ - ( ۹-۱۳۹۸ )
چکیده

سابقه و هدف: امروزه آلودگی خاک به مواد نفتی (Total petroleum hydrocarbons) (TPH) از مشکلات عمده­ای است که محیط زیست­انسان و سایر موجودات زنده را با خطر جدی مواجه نموده است. یکی از بهترین و قابل اعتماد ترین روش­های زیست­پالایی، استفاده از کرم­های خاکی است که به روش کرم­پالایی مشهور است. هدف از این مطالعه تعیین قابلیت زیست­پالایی خاک آلوده به گازوئیل در بیورأکتورهای حاوی کرم خاکی ایزنیا فتیدا با مخلوط کمپوست و لجن فعال خام می­باشد.
مواد و روش­ها: در این مطالعه تجربی به منظور تعیین کارایی زیست­پالایی در حذف گازوییل، از خاک آلوده، کمپوست گاوی و لجن فاضلاب شهری با نسبت ­های وزنی ۱: ۳۵/۰: ۲۵/۰ استفاده شد. فرآیند زیست­پالایی در ۶ راکتور با غلظت­های مختلف گازوئیل (۱۰ و ۳۰ گرم بر کیلوگرم خاک)، تعداد کرم­های خاکی ایزنیافتیدا (۱۰ و ۲۰ عدد) در دمای محیط به مدت ۹۰ روز انجام شد. علاوه بر این، از دو راکتور بدون اضافه کردن کرم­خاکی به منظور مقایسه عملکرد زیست­پالایی گازوئیل با استفاده از کرم خاکی ایزنیافتیدا استفاده گردید. میزان تجزیه­پذیری هیدروکربن­های نفتی TPH با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگرافی مجهز به اشکار ساز شعله­ای ((GC-FID مورد سنجش قرار گرفت. نتایج حاصل ازمطالعه حاضر با استفاده از نرم­افزار Minitab نسخه ۱۷ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته­ها: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان می­دهد که بیشترین راندمان حذف هیدروکربن­های سبک حدود ۱۰۰ درصد در بازه زمانی ۹۰ روز در راکتور شماره ۳ با اختلاف معناداری (P<۰,۰۵) نسبت به دیگر رأکتورها اتفاق افتاده است. این درحالیست که راندمان حذف هیدروکربن­های متوسط در بیشتر راکتورها حدود ۷۰ درصد مشاهده گردید. بیشترین راندمان حذف هیدروکربن­های سنگین (۶۸ درصد) در رأکتور شماره ۴ با مشخصات نمونه خاک آلوده شده با گازوئیل ۱۰ گرم بر کیلوگرم خاک و ۲۰ عدد کرم خاکی ایزنیافتیدا، با اختلاف معناداری (P<۰,۰۵)  نسبت به دیگر رأکتورها مشاهده گردید.
استنتاج: براساس نتایج مطالعه حاضر، تجزیه­پذیری هیدروکربن­های نفتی به طور قابل ملاحظه­ای با اضافه کردن مواد اصلاح­کننده آلی و افزایش تعداد کرم­های خاکی افزایش یافته است
طیب مرادی، محمد هادی ابوالحسنی،
دوره ۷، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۹۸ )
چکیده

مقدمه: امروزه مسئله مواد زائد جامد شهری یا پسماند شهری یکی ازمسایل و مشکلات جدی در کل شهرهای دنیا است. کمپوست کارخانه ­های بازیافت از زمان تولید و رسیدن تا مرحله فروش و مصرف آن مدت زمان قابل توجهی نگهداری می­شود. در این پژوهش بررسی اثر سن کمپوست بر کیفیت آن در کارخانه کمپوست سازمان مدیریت پسماند شهرداری اصفهان انجام شد.
روش کار: جهت انجام این پژوهش یک توده کمپوست به وزن حدودا ۳۰۰ تن از کمپوست تازه تولید شده و آماده شده برای فروش در محل خاصی از کارخانه بصورت جدا نگهداری شد و در زمان­ های صفر، چهار و نه هفته انجام شد. در کمپوست­ها فاکتورهای آمونیاک، نیترات، آمونیوم، فسفر، پتاسیم، نیتروژن کل، نیتروژن معدنی، نیتروژن آلی، سدیم، کلسیم، منیزیم، کربن، چگالی، EC، pH، اکسیژن خواهی شیمیایی و نسبت کربن به نیتروژن در هر مقطع زمانی با سه تکرار آزمایش صورت گرفت.
یافته­ ها: نتایج این تحقیق نشان داد فاکتورهای آمونیاک، نیترات، آمونیوم، نیتروژن کل، نیتروژن معدنی، نیتروژن آلی، EC، pH، رطوبت، چگالی و نسبت کربن به نیتروژن در کمپوست اولیه به ترتیب ۱۸۰۰، ۵۸/۳۵، ۲۸/۲۳۱۴، ۱۴۰۰۰، ۲۴۰۰، ۱۱۶۰۰، ۱۴۵/۷، ۲۴۵/۷، ۸۵/۶، ۲۸۶ و ۵۴/۱۲ بود و در نهایت در هفته نهم ۱۴۵/۸۷۳، ۳۲۵/۸۱، ۶۱/۱۱۲۲، ۶۳/۱۵۰۶۵، ۶۳/۱۲۱۵، ۱۳۸۵۰، ۷۱/۵، ۳۵/۷، ۰۰۵/۵، ۵/۲۷۹ و ۰۴/۲۲ شد که میزان آمونیاک، آمونیوم فسفر، نیتروژن معدنی، EC، رطوبت و چگالی با اختلاف معنی ­داری کاهش پیدا کرد و بقیه فاکتورها با اختلاف معنی­ داری افزایش یافت. نتایج فسفر نیز با یکدیگر اختلاف معنی­ داری نداشتند. همچنین نتایج این تحقیق نشان داد فاکتورهای آمونیاک، آمونیوم، فسفر، نیتروژن کل، نیتروژن معدنی، نیتروژن آلی، EC و COD در شیرابه در هفته صفر ۲۶/۲۴۴، ۰۵/۳۱۴، ۷۳/۲۹۸، ۶/۱۱۵۳، ۳۶/۳۲۵، ۲/۶۲۸۹، ۰۸۸/۳۷ و ۲۴/۳۶۳۵ بود و در هفته نهم به ترتیب ۳۶/۱۱۰، ۸۹/۱۴۱، ۴۳/۲۸۵، ۳۶۶، ۹۸/۱۴۸، ۲۱۷، ۷۲۸/۱۵ و ۷۶/۵۷۳۳ شد که میزان پارامترهای آمونیاک، نیترات، آمونیوم، نیتروژن کل، نیتروژن معدنی، نیتروژن آلی و EC با اختلاف معنی­ داری کاهش یافت ولی میزان COD با اختلاف معنی­داری افزایش یافت و نتایج فسفر و نیترات با یکدیگر اختلاف معنی­ داری نداشتند.
نتیجه­ گیری: در نهایت می­ توان نتیجه گرفت که کیفیت کمپوست با گذشت زمان کاهش می­ یابد و هرچه از مدت زمان تولید کمپوست بگذرد به­ صورت کلی عناصر غذایی مورد مصرف گیاهان در کمپوست کاهش می­ یابد.

عیسی سلامی ناصریان، مهرداد چراغی، بهاره لرستانی، سهیل سبحان اردکانی، مریم کیانی صدر،
دوره ۸، شماره ۳ - ( ۳-۱۴۰۰ )
چکیده

زمینه و هدف: تولید کمپوست یک فرآیند تصفیه زیستی پسماندهای جامد آلی است که برای بازیابی و کاهش حجم مواد زائد و برنامه تثبیت کاربرد دارد. هدف این مطالعه مقایسه پارامترهای فیزیکوشیمیایی و زیستی بین کمپوست و ورمی کمپوست تولیدی به روش ویندرو از لجن هاضم هوازی تصفیه‌خانه فاضلاب شهر همدان بوده است.
مواد و روش­ها: با استفاده از روش ویندرو، نسبت به تولید کمپوست از لجن بستر دفعی لجن خشک­کن (لاگون) تصفیه­خانه فاضلاب شهر همدان و مخلوط کردن با مواد حجیم کننده اقدام شد. همزمان، تولید ورمی کمپوست از لجن دفعی با بکار گیری کرم خراطین (Eisenia fetida) در طی مدت ۱۵ هفته انجام شد. تجزیه و تحلیل داده- هـا بـا اسـتفاده از نـرم افـزار SPSS انجام شد.  
یافته­ها: تفاوت معنی داری در پارامترهای نسبت کربن به ازت (C/NpH، رطوبت، خاکستر، مواد آلی و سدیم بین دو نوع کود کمپوست و ورمی کمپوست وجود نداشت در حالی که، از نظر مقادیر عناصر مس، کادمیوم، نیکل، سرب، روی و همچنین پارامترهای دما، کربن، نیتروژن، فسفر، منیزیم، کلسیم، مجموع کلیفرم و کلیفرم مدفوعی بین دو نوع کود کمپوست و ورمی کمپوست تولیدی از لجن هاضم هوازی تفاوت معنی دار وجود داشت. همچنین، میانگین غلظت فلزات سنگین در هر دو نوع کود کمپوست و ورمی کمپوست تولیدی از لجن هاضم هوازی کمتر از حد استاندارد EPA بود.
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که مقادیر فلزات نیکل و سرب، عناصر غذایی کربن، نیتروژن، فسفر، منیزیم و جمعیت میکروبی کلیفرم مدفوعی در کمپوست تولیدی بیشتر از ورمی کمپوست و مقادیر فلزات مس، کادمیوم و روی و جمعیت میکروبی مجموع کلیفرم در ورمی کمپوست بیشتر از کمپوست تولیدی بوده است. بنابراین، می­توان اذعان داشت که هر دو کود کمپوست از کیفیت مناسبی برای استفاده در کشاورزی و فضای سبز برخوردارند.  

محمد امین کرمی، بهرام کمره یی، مهدیه فرهادیان، فرامرز عظیمی،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده

زمینه و هدف: ورمی کمپوست یک فن­آوری امید بخش، مقرون‌ به‌ صرفه و دوستدار محیط زیست در مدیریت پسماندهای آلی می باشد. دراین مطالعه  تولید ورمی کمپوست با استفاده از کرم خاکی ایزنیافوئتیدا از پسماندهای کشاورزی و کود گوسفندی بررسی شده است.
مواد و روش ها: در این مطالعه از پسماندهای کود گوسفندی، کاه و برگ انگور در نسبت های مختلف جهت تولید ورمی کمپوست استفاده گردید. از جعبه های پلاستیکی منفذ دار جهت حمایت از رشد کرم های خاکی استفاده شد. بعد از تنظیم نسبت های مختلف از این پسماندها، رطوبت آنها تنظیم شده و به هر جعبه تعدادی کرم خاکی گونه ایزینیا فتیدا معرفی گردید. پارامترهای pH و EC به صورت دو هفته یکبار و نسبت C/N  سه دفعه در طول مدت آزمایش اندازه گیری شد. مدت آزمایش ۱۲۰ روز بود.  از آزمون های آنالیز واریانس جهت  مقایسه میانگین داده ها و از پس آزمون های توکی  و کروسکال والیس جهت شناسایی منبع اختلاف در متغیرهای نامبرده استفاده شد.
 یافته ها: نتایج نشان داد که pH در طول فرایند روند افزایشی داشته و در انتهای فرایند مجددا تمایل به اسیدی شدن داشت. بیشترین میزان کاهش C/N  و بیشترین میزان افزایش EC در بستر ۱۰۰ درصد کود گوسفندی () و کمترین میزان کاهش C/N در بستر ۱۰۰ درصد کاه () مشاهده شد.
نتیجه گیری: استفاده از ورمی کمپوست در مدیریت پسماندها موثر است. استفاده از کود گوسفندی در ترکیب با سایر پسماندها جهت تولید کود با کیفیت و افزایش سرعت تولید ورمی کمپوست توصیه می شود.


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مهندسی بهداشت محیط می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 All Rights Reserved | Journal of Environmental Health Enginering

Designed & Developed by : Yektaweb