در این تحقیق، دز معادل در یک ماه کاری و سالیانه ناشی از عملکرد راکتور تحقیقاتی تهران را در یک فانتوم معادل انسان در نواحی بالای استخر و اطراف گنبد که ناشی از گازهای رادیو اکتیو حاصل از شکافت رادیونوکلیدهای(Kr, Xe, Cs, Ar, S, N, C ,K, I) و ذرات ریز معلق خارج شده از استخر را به کمک کد MCNPX محاسبه می گردد. نتایج محاسبات نشان می دهند که دز دریافتی توسط کارکنان در بالا و اطراف استخر وقتی در حد مجاز است که ساعات کاری به ترتیب 408 و 1836 ساعت در سال باشد یا سرعت تهویه به گونه ای باشد که اکتیویته گازهای متصاعد شده از استخر، به ترتیب مقادیر10 و 80 درصد از مقدار گزارش شده توسظ FSAR کاهش یابند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |