جلد 0 - ویژه نامه HSE
جلد 0 - ویژه نامه HSE صفحات 119-103 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Alavi Bakhtiarvand S N, Mohseni- Bandpey A, Sharifi Maleksar H, Rashidi M, Mahdipuor F, Zamani A. Biohydrogen Production of Vinasse Derived from Bioethanol Processing Industry Wastewater: A Review. J Environ Health Eng 2020; https://doi.org/10.29252/jehe.0.103
URL: http://jehe.abzums.ac.ir/article-1-733-fa.html
URL: http://jehe.abzums.ac.ir/article-1-733-fa.html
علوی بختیاروند سید نادعلی، محسنی بندپی انوشیروان، شریفی ملکسری هاجر، رشیدی مجید، مهدی پور فیاض، زمانی امان اله. تولید بیوهیدروژن از ویناس حاصل از فاضلاب صنایع فراوری بیواتانول: مروری. مجله مهندسی بهداشت محیط. 1398;
سید نادعلی علوی بختیاروند 
، انوشیروان محسنی بندپی ، هاجر شریفی ملکسری ، مجید رشیدی ، فیاض مهدی پور* 
، امان اله زمانی
، انوشیروان محسنی بندپی ، هاجر شریفی ملکسری ، مجید رشیدی ، فیاض مهدی پور* ، امان اله زمانی
5 دانشجوی دکترای مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (2244 مشاهده)
زمینه و هدف: افزایش مصرف جهانی سوخت های فسیلی منجر به انتشار گازهای گلخانه ای، تغییرات آب و هوایی و آلودگی محیط زیست میشود. پسماندهای کشاورزی، دامی و صنایع غذایی به عنوان یکی از منابع اصلی آلودگی محسوب میشود. صنایع تولید بیواتانول یکی از 17 صنعت دارای آلودگی زیاد به شمار میروند. در روند تولید بیواتانول، ویناس تولید میشود و تا کنون 4/22 گیگالیتر ویناس در جهان تولید شده است. با رو به اتمام بودن منابع سوخت های فسیلی، در سالهای اخیر تولید انرژی از منابع تجدید پذیر از جمله پسماندهای آلی مورد توجه قرار گرفته است و تولید هیدروژن بیولوژیکی را به رویکردی نوین جهت جایگزین شدن آن با سوخت های فسیلی مبدل کرده است. هدف از این مطالعه بررسی تولید بیوهیدروژن از ویناس صنعت فرآوری بیواتانول به عنوان انرژی پاک و تجدید پذیر است.
روش کار: در این مطالعه مروری که در سال 1398 انجام شده است از 150 مقاله نمایه شده مربوط به 15 سال اخیر در پایگاه های اطلاعاتی پروکوییست، ساینس دایرکت، پاپ مد، گوگل اسکالر و اسکوپوس استفاده شد.
یافته ها: نتایج مطالعات نشان داد که ویناس موثرترین ماده آلی جهت تولید بیوهیدروژن با بهره وری بالا میباشد و تخمیر هیدروژن در تاریکی امیدوار کنندهترین روش تولید هیدروژن بیولوژیکی است. گونه میکروبی، نوع راکتور، pH، دما، نوع و غلظت سوبسترا، میزان بارگذاری آلی (OLR)، زمان ماند هیدرولیکی (HRT)، غلظت نیتروژن، فسفات و آهن از پارامترهای موثر بر فرایند جهت حداکثر بهره وری و بازدهی بیوهیدروژن و غلظت بالای اسیدهای چرب فرار نیز اصلی ترین عامل بازدارنده در تولید بیوهیدروژن میباشد.
نتیجه‌گیری: در مقایسه با محتوای انرژی حرارتی متان، اتانول و بنزین، انرژی حرارتی هیدروژن بالا (kj/g142) بوده و آب تنها محصول جانبی حاصل از سوختن هیدروژن میباشد. موثرترین روش در کاهش آلودگی ویناس، تصفیه بیهوازی آن بوده که علاوه بر کاهش آلودگی زیست محیطی، نتیجه اقتصادی آن، تولید بیوهیدروژن به عنوان یک منبع انرژی پاک است که با بهینه نمودن شرایط عملیاتی فرایند می‌توان به حداکثر بازدهی و بهره وری تولید بیوهیدورژن دست یافت.
روش کار: در این مطالعه مروری که در سال 1398 انجام شده است از 150 مقاله نمایه شده مربوط به 15 سال اخیر در پایگاه های اطلاعاتی پروکوییست، ساینس دایرکت، پاپ مد، گوگل اسکالر و اسکوپوس استفاده شد.
یافته ها: نتایج مطالعات نشان داد که ویناس موثرترین ماده آلی جهت تولید بیوهیدروژن با بهره وری بالا میباشد و تخمیر هیدروژن در تاریکی امیدوار کنندهترین روش تولید هیدروژن بیولوژیکی است. گونه میکروبی، نوع راکتور، pH، دما، نوع و غلظت سوبسترا، میزان بارگذاری آلی (OLR)، زمان ماند هیدرولیکی (HRT)، غلظت نیتروژن، فسفات و آهن از پارامترهای موثر بر فرایند جهت حداکثر بهره وری و بازدهی بیوهیدروژن و غلظت بالای اسیدهای چرب فرار نیز اصلی ترین عامل بازدارنده در تولید بیوهیدروژن میباشد.
نتیجه‌گیری: در مقایسه با محتوای انرژی حرارتی متان، اتانول و بنزین، انرژی حرارتی هیدروژن بالا (kj/g142) بوده و آب تنها محصول جانبی حاصل از سوختن هیدروژن میباشد. موثرترین روش در کاهش آلودگی ویناس، تصفیه بیهوازی آن بوده که علاوه بر کاهش آلودگی زیست محیطی، نتیجه اقتصادی آن، تولید بیوهیدروژن به عنوان یک منبع انرژی پاک است که با بهینه نمودن شرایط عملیاتی فرایند می‌توان به حداکثر بازدهی و بهره وری تولید بیوهیدورژن دست یافت.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
