زمینه و هدف: سلامتی انسان بیش از هر چیز به آب سالم بستگی دارد و تلاش در راه تأمین آن یکی از اهداف مهم در جوامع بشری است. هدف این مطالعه، بررسی روند تغییرات باکتریولوژیکی آب شرب روستاهای شهرستان کرمانشاه طی ده سال گذشته می‌باشد.

مواد و روش­ها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی است. در این مطالعه، اطلاعات مربوط به آزمایش باکتری شاخص کل کلیفرم و کلیفرم گرماپای و کلر آزاد باقیمانده آب شرب کلیه روستاهای شهرستان کرمانشاه طی سال های 92-1383 از فرم‌های باکتریولوژیکی آزمایشگاه جمع‌آوری و با استفاده از نرم افزارهای Excel و SPSS ver.16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که آلودگی میکروبی در روستاهای تحت پوشش شرکت آب و فاضلاب روستایی (آبفار) در سال 1383 برابر 44% و در سال 1392 برابر 20% بوده، در حالی که در روستاهای غیر تحت پوشش از 70% در سال 1383 به 47% در سال 1392رسیده است. نتایج مربوط به کلرسنجی نامطلوب (خارج از محدوده 8/0-2/0 میلی‌گرم در لیتر) نیز در کلیه روستاها در ابتدای سال 80 برابر 67% بوده و در پایان سال 1392 به 25% رسیده است.

نتیجه‌گیری: بررسی کیفیت آب نشان داد که طی ده سال گذشته درصد آلودگی میکروبی آب شرب شهرستان کرمانشاه در روستاهای تحت پوشش آبفار کمتر از روستاهای غیرتحت پوشش بوده است، اما هنوز نسبت به وضعیت مطلوب فاصله زیادی وجود دارد. طبق توصیه­های WHO میانگین شاخص مطلوبیت باکتریولوژیکی آب آشامیدنی در بازه زمانی ده ساله در روستاهای تحت پوشش آبفار در زمستان خوب و در تابستان متوسط و در روستاهای غیر تحت پوشش در زمستان متوسط و در تابستان ضعیف ارزیابی گردید. با توجه به اهمیت نقش کلرزنی در سالم سازی آب، ضروری است در مورد نحوه کلرزنی و ارزیابی عملکرد آن در جهت حفظ و افزایش کارآیی گندزدایی اقدامات لازم انجام گیرد.