دوره 6، شماره 4 - ( 6-1398 )
جلد 6 شماره 4 صفحات 374-356 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi Amini M, Nourisepehr M, Dehghanifard E. Evaluation the efficiency of magnetic-metallic chitosan nanocomposite adsorbent in the removal of tetracycline antibiotic from aqueous solutions. J Environ Health Eng 2019; 6 (4) :356-374
URL: http://jehe.abzums.ac.ir/article-1-668-fa.html
URL: http://jehe.abzums.ac.ir/article-1-668-fa.html
محمدی امینی مریم، نوری سپهر محمد، دهقانی فرد عماد. بررسی کارایی جاذب نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی-متالیک در حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین از محلولهای آبی. مجله مهندسی بهداشت محیط. 1398; 6 (4) :356-374
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران. مرکز تحقیقات بهداشت، ایمنی و محیط (RCHSE)، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران
چکیده: (2909 مشاهده)
زمینه و هدف: آنتی بیوتیک ها از طریق آلودگی منابع آبی به فاضلابهای انسانی و صنعتی سبب بروز مشکلات مختلف بهداشتی و زیست محیطی می گردد و بنابراین به عنوان تهدید عمده برای سلامت انسان مطرح باشد. هدف این مطالعه، تعیین کارایی جاذب نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی-متالیک در حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین از محلولهای آبی می باشد.
روش تحقیق: در این مطالعه که از نوع مطالعات بنیادی-کاربردی بود آزمایش ها به وسیله دستگاه اسپکتروفتومتری انجام شد. در این مطالعه از نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی-متالیک به عنوان جاذب آنتی بیوتیک استفاده شد که کارایی نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی-متالیک با تغییر دادن متغیر هایی از قبیل دما، زمان، PH ، غلظت نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی-متالیک، غلظت تتراسایکلین، غلظت های یونهای مداخله کلرور، سولفات، کربنات مورد بررسی قرار گرفت. سنتز نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی-متالیک به روش هم ترسیبی بود. برای تعیین ایزوترم و سینتیک جذب از معادلات ایزوترم فروندلیخ، لانگمیر و تمکین استفاده شد.
یافته ها: بهترین راندمان حذف آنتی بیوتیک در 6=pH و در زمان 90 دقیقه و برابر 23/91% بدست آمد. در pH های قلیایی راندمان حذف تتراسایکلین به شدت کاهش یافت. با افزایش دوز جاذب از g/L 1/0 تا g/L 5/0، راندمان حذف آلاینده افزایش یافت و در زمان 90 دقیقه، از 24/71% به 2/96% رسید. با افزایش غلظت آلاینده بین mg/L30-5، راندمان حذف آلاینده از 4/93% به 7/53% کاهش یافت. حضور یونهای مداخله گر دارای اثر کاهشی بر راندمان حذف آلاینده تتراسایکلین داشته که راندمان حذف از 23/91% در زمان 90 دقیقه (در حالت بدون حضور یونها) به 18/70% (برای یون کلرور)، 96/65% (برای یون کربنات) و 2/54% (برای یون سولفات) گردید.
نتیجه گیری: در نهایت، استفاده از جاذب نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی شده بی متالیک در حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین توصیه می شود.
روش تحقیق: در این مطالعه که از نوع مطالعات بنیادی-کاربردی بود آزمایش ها به وسیله دستگاه اسپکتروفتومتری انجام شد. در این مطالعه از نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی-متالیک به عنوان جاذب آنتی بیوتیک استفاده شد که کارایی نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی-متالیک با تغییر دادن متغیر هایی از قبیل دما، زمان، PH ، غلظت نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی-متالیک، غلظت تتراسایکلین، غلظت های یونهای مداخله کلرور، سولفات، کربنات مورد بررسی قرار گرفت. سنتز نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی-متالیک به روش هم ترسیبی بود. برای تعیین ایزوترم و سینتیک جذب از معادلات ایزوترم فروندلیخ، لانگمیر و تمکین استفاده شد.
یافته ها: بهترین راندمان حذف آنتی بیوتیک در 6=pH و در زمان 90 دقیقه و برابر 23/91% بدست آمد. در pH های قلیایی راندمان حذف تتراسایکلین به شدت کاهش یافت. با افزایش دوز جاذب از g/L 1/0 تا g/L 5/0، راندمان حذف آلاینده افزایش یافت و در زمان 90 دقیقه، از 24/71% به 2/96% رسید. با افزایش غلظت آلاینده بین mg/L30-5، راندمان حذف آلاینده از 4/93% به 7/53% کاهش یافت. حضور یونهای مداخله گر دارای اثر کاهشی بر راندمان حذف آلاینده تتراسایکلین داشته که راندمان حذف از 23/91% در زمان 90 دقیقه (در حالت بدون حضور یونها) به 18/70% (برای یون کلرور)، 96/65% (برای یون کربنات) و 2/54% (برای یون سولفات) گردید.
نتیجه گیری: در نهایت، استفاده از جاذب نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی شده بی متالیک در حذف آنتی بیوتیک تتراسایکلین توصیه می شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
