دوره 7، شماره 1 - ( 9-1398 )
جلد 7 شماره 1 صفحات 110-94 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Farajollahi Z, Noorisepehr M, Hasani A H, Dehghanifard E. Evaluation the Efficacy of Granulated Metallic-Magnetic Chitosan Nanocomposite for Adsorption of Interfering Anions in Aqueous Solutions. J Environ Health Eng 2019; 7 (1) :94-110
URL: http://jehe.abzums.ac.ir/article-1-701-fa.html
URL: http://jehe.abzums.ac.ir/article-1-701-fa.html
فرج الهی زهرا، نوری سپهر محمد، حسنی امیرحسام، دهقانی فرد عماد. بررسی کارایی جذب نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی-متالیک گرانوله شده در حذف آنیونهای مزاحم از محلول‌های آبی. مجله مهندسی بهداشت محیط. 1398; 7 (1) :94-110
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران و مرکز تحقیقات بهداشت، ایمنی و محیط (RCHSE)، دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران
چکیده: (2291 مشاهده)
زمینه و هدف: آنیونهای مزاحم در آب می‌توانند باعث بروز مشکلات عمده‌ای در افت کیفیت آب شرب و همچنین آب ورودی به صنایع گردند. از همین رو هدف این مطالعه، تعیین کارایی جذب نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی-متالیک گرانوله شده در حذف آنیونهای سولفات، کلراید، کربنات و بیکربنات از محلول‌های آبی می باشد.
روش کار: سنتز نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی متالیک گرانوله شده توسط فرآیند هم ترسیبی صورت گرفت. همچنین در این پژوهش غلظت آنیونهای کلراید و سولفات در گستره mg/L 300-50 و غلظت یونهای کربنات و بیکربنات در محدوده mg/L 150-50 انتخاب شد. علاوه بر آن از دیگر متغیرهای این پژوهش میبایست به pH در محدوده 8-5 و زمان ماند 90-0 دقیقه اشاره کرد. ایزوترم، سینتیک و ترمودینامیک جهت تعیین عملکرد فرآیند جذب بررسی شد.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که بهترین راندمان حذف آنیونها در 5 pH= به دست آمده است. با افزایش غلظت کلراید و سولفات از 50 تا 300 میلیگرم بر لیتر، راندمان حذف به ترتیب از 06/80 به 22/38 و از82/57 به 69/37 درصد کاهش یافت. در خصوص کربنات و بیکربنات در غلظت‌های 50 تا 150 میلیگرم بر لیتر، راندمان حذف به ترتیب از 15/61 به 17/41 درصد و از 66/79 به 36/49 درصد کاهش یافت. درصد حذف یون کلراید با میزان جاذب بین mg/L 5-1، از 62 به 91 درصد افزایش یافت اما با این وجود، افزایش مقدار جاذب بعد از 4 گرم بر لیتر تفاوت معناداری در حذف کلراید نداشت. راندمان حذف آنیونهای کربنات، بیکربنات و سولفات در ازای افزایش دوز جاذب از mg/L 5-1، روندی افزایشی داشته که به ترتیب 56 به 93، 52 به 96 و 53 به 80 درصد بود. فرآیند جذب از مدل لانگمویر تبعیت نموده و جذب آنیونها سطحی می‌باشد. همچنین مدل جذب از مدل سینتیک شبه درجه دوم تبعیت کرده و با افزایش دما، راندمان حذف کاهش می‌یابد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که جاذب کیتوزان گرانوله مغناطیسی بی متالیک قادر به حذف مناسب آنیونهای مزاحم از منابع آبی می‌باشد.
روش کار: سنتز نانوکامپوزیت کیتوزان مغناطیسی متالیک گرانوله شده توسط فرآیند هم ترسیبی صورت گرفت. همچنین در این پژوهش غلظت آنیونهای کلراید و سولفات در گستره mg/L 300-50 و غلظت یونهای کربنات و بیکربنات در محدوده mg/L 150-50 انتخاب شد. علاوه بر آن از دیگر متغیرهای این پژوهش میبایست به pH در محدوده 8-5 و زمان ماند 90-0 دقیقه اشاره کرد. ایزوترم، سینتیک و ترمودینامیک جهت تعیین عملکرد فرآیند جذب بررسی شد.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که بهترین راندمان حذف آنیونها در 5 pH= به دست آمده است. با افزایش غلظت کلراید و سولفات از 50 تا 300 میلیگرم بر لیتر، راندمان حذف به ترتیب از 06/80 به 22/38 و از82/57 به 69/37 درصد کاهش یافت. در خصوص کربنات و بیکربنات در غلظت‌های 50 تا 150 میلیگرم بر لیتر، راندمان حذف به ترتیب از 15/61 به 17/41 درصد و از 66/79 به 36/49 درصد کاهش یافت. درصد حذف یون کلراید با میزان جاذب بین mg/L 5-1، از 62 به 91 درصد افزایش یافت اما با این وجود، افزایش مقدار جاذب بعد از 4 گرم بر لیتر تفاوت معناداری در حذف کلراید نداشت. راندمان حذف آنیونهای کربنات، بیکربنات و سولفات در ازای افزایش دوز جاذب از mg/L 5-1، روندی افزایشی داشته که به ترتیب 56 به 93، 52 به 96 و 53 به 80 درصد بود. فرآیند جذب از مدل لانگمویر تبعیت نموده و جذب آنیونها سطحی می‌باشد. همچنین مدل جذب از مدل سینتیک شبه درجه دوم تبعیت کرده و با افزایش دما، راندمان حذف کاهش می‌یابد.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که جاذب کیتوزان گرانوله مغناطیسی بی متالیک قادر به حذف مناسب آنیونهای مزاحم از منابع آبی می‌باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
