دوره 8، شماره 4 - ( 6-1400 )
جلد 8 شماره 4 صفحات 449-425 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mollai Tavani S, Dehghanifard E, Rafiee M, Tabatabai Rezaei S J. Evaluation of the efficiency of P4VP-Fe3O4 nanocomposite on the removal of diclofenac from aqueous solutions. J Environ Health Eng 2021; 8 (4) :425-449
URL: http://jehe.abzums.ac.ir/article-1-876-fa.html
URL: http://jehe.abzums.ac.ir/article-1-876-fa.html
ملایی توانی سکینه، دهقانی فرد عماد، رفیعی محمد، طباطبایی رضائی سید جمال. بررسی کارایی نانوکامپوزیت P4VP-Fe3O4 در حذف آلاینده دیکلوفناک از محیط های آبی. مجله مهندسی بهداشت محیط. 1400; 8 (4) :425-449
استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
چکیده: (1278 مشاهده)
زمینه و هدف: داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی(NSAIDs) به طور گسترده برای درمانهای مختلف از جمله اختلالات التهابی، تسکین درد و تب مورد استفاده قرار گرفته که حضور دائمی این ترکیبات در محیطهای آبی و اثرات سوء احتمالی ناشی از خصوصیات سم شناسی و شیمیایی آنها بسیار مورد توجه می باشد. هدف این مطالعه بررسی کارایی نانوکامپوزیت P4VP-Fe3O4 در حذف آلاینده دیکلوفناک از محیط های آبی می باشد.
روش کار: ویژگیهای جاذب با تکنیکهای TEM، SEM، VSM و FTIR تعیین گردید.اثر متغیرهای مستقل نظیر pH (3-9)، دوز جاذب (g/L 0.1-2)، غلظت آلاینده (mg/L 2-20)، دور اختلاط (rpm 100-250)، دما (0C25-40) و حضور یونهای مداخلهگر در زمان های متغیر (طی مدت min 120) مورد بررسی قرار گرفت. فرایند جذب با استفاده از مدلهای ایزوترمی لانگمیر - فروندلیچ – تمکین، مدلهای سینتیک فرآیند جذب مانند معادلات شبه درجه اول و دوم، درون ذرهای و همچنین مطالعات ترمودینامک مدل سازی گردید.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد با بررسی اندازه و شکل کامپوزیت P4VP-Fe3O4 این کامپوزیت ویژگیهایی چون سایز در محدوده نانو ، ساختاری چند ضلعی و شکلی غیر یکنواخت را دارا میباشند. پیک حلقه پیریدین در نتایج آنالیز FT-IR کامپوزیت P4VP@Fe3O4، نشان دهنده حضور باندهای C=C بود. در فرآیند جذب، شرایط بهینه حذف دیکلوفناک) غلظت آلایندهmg/L 15، 5=pH ، زمان تماسmin 75، دوز جاذب g/L 1) حداکثر راندمان حذف دیکلوفناک 93.34% و ظرفیت جذب (qe) mg/g 33/9 بدست آمد. همچنین مطالعه ایزوترم و سینتیک جذب نشان داد که جذب دیکلوفناک از ایزوترم فروندلیچ (956/0 <R2 ) و مدل سینتیکی شبه درجه دوم (976/0<R2 ) تبعیت میکند. نتایج ترمودینامک نیز بیانگر یک واکنش گرماده و خود به خودی بود.
نتیجهگیری: کامپوزیت P4VP-Fe3O4 به دلیل دارا بودن مزایایی چون جداسازی ساده و سریع، قابل بازیافت، مقرون به صرفه و راندمان حذف بالا میتواند به عنوان یک جاذب موثر و مفید در جذب دیکلوفناک و ترکیبات دارویی از محیطهای آبی مورد استفاده قرار بگیرد.
روش کار: ویژگیهای جاذب با تکنیکهای TEM، SEM، VSM و FTIR تعیین گردید.اثر متغیرهای مستقل نظیر pH (3-9)، دوز جاذب (g/L 0.1-2)، غلظت آلاینده (mg/L 2-20)، دور اختلاط (rpm 100-250)، دما (0C25-40) و حضور یونهای مداخلهگر در زمان های متغیر (طی مدت min 120) مورد بررسی قرار گرفت. فرایند جذب با استفاده از مدلهای ایزوترمی لانگمیر - فروندلیچ – تمکین، مدلهای سینتیک فرآیند جذب مانند معادلات شبه درجه اول و دوم، درون ذرهای و همچنین مطالعات ترمودینامک مدل سازی گردید.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد با بررسی اندازه و شکل کامپوزیت P4VP-Fe3O4 این کامپوزیت ویژگیهایی چون سایز در محدوده نانو ، ساختاری چند ضلعی و شکلی غیر یکنواخت را دارا میباشند. پیک حلقه پیریدین در نتایج آنالیز FT-IR کامپوزیت P4VP@Fe3O4، نشان دهنده حضور باندهای C=C بود. در فرآیند جذب، شرایط بهینه حذف دیکلوفناک) غلظت آلایندهmg/L 15، 5=pH ، زمان تماسmin 75، دوز جاذب g/L 1) حداکثر راندمان حذف دیکلوفناک 93.34% و ظرفیت جذب (qe) mg/g 33/9 بدست آمد. همچنین مطالعه ایزوترم و سینتیک جذب نشان داد که جذب دیکلوفناک از ایزوترم فروندلیچ (956/0 <R2 ) و مدل سینتیکی شبه درجه دوم (976/0<R2 ) تبعیت میکند. نتایج ترمودینامک نیز بیانگر یک واکنش گرماده و خود به خودی بود.
نتیجهگیری: کامپوزیت P4VP-Fe3O4 به دلیل دارا بودن مزایایی چون جداسازی ساده و سریع، قابل بازیافت، مقرون به صرفه و راندمان حذف بالا میتواند به عنوان یک جاذب موثر و مفید در جذب دیکلوفناک و ترکیبات دارویی از محیطهای آبی مورد استفاده قرار بگیرد.
واژه‌های کلیدی: جذب سطحی، کامپوزیت P4VP-Fe3O4، داروهای غیر استروئیدی ضدالتهابی (NSAIDs)، دیکلوفناک، محلول آبی.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
